tavþanýn hiçbir zaman þapkadan çýkmadýðýný bildiðim
ama seyrederken olduðuna inanmak istediðim gibi hayat
...
düþlerini küçücük sokak aralýðýna sýðdýrmýþ çocuklar
kirlenmiþ bir kentin temizliðine yaðmur beklerdi o zaman
o zaman
kadýnlarýn iplere astýðý çamaþýrlarýndan damlayan sular
kýrýlmýþ kaldýrým kenarlarýna birikir
biriken suyun büyüklüðünde karýncalar boðulurdu
her aþkýn bir kuytuluðu vardý mesela
her öpüþmenin ardýndan
utangaç gülümseyiþler sýralanýrdý sývasýz duvarlara
ilk aþýk olmayla
son aþýk olmanýn arasýna çekilmiþ bir sürekli kaybetmekti sevda
yüreðin sonbahara döktüðü yapraklarýn kuruduðu anlarýn
resimlerini toplamasýydý ayrýlýklar
ve aþk
düþlendiði kadar deðil
bittiði yere kadar aþktý ...!
...
belediye anonsuyla duyulan bir ölümün
acaba kim diye merak edilmesi kadar acýklýdýr insan
hiç tanýmadýðýn bir mevtanýn
iyi yada kötü olduðunu bilmeden
hep güzele yakýþtýrýldýðý bir duruþ bozukluðu hayat
iyi bilirdik dediðinde
neyi nasýl bildiðini kestirmeden yanýlgýlar çizmesidir dilin
cami önlerine koyulmuþ banklara oturup
sonunda karþýnda duran taþýn üstüne geleceðini düþünmek
korkuyla faniliði beraber aklýna yatýrmaktýr
ve o zamanlar
küçük olan þehir mezarlýðýna
insanlar taþýnýrdý otobüslerle
o kalabalýktan sonra
bir kiþi emanet býrakýlýr
geri gerisine dönülürdü hayata
bir karalama gibi baþlayan herþey
simsiyah bir hikayeyle biterdi
...
Amerikan sigaralarýný ret edip
yerli tütünlere
öksürükler düþürdüðümüz zamanlardý
aklýn ermediði beyin yollarýmýzdan
kor ipekli marþlar söyleyen delikanlýlar
gençkýzlar geçerdi
anlayamadýðýmýz bir gülümseyiþ takýlýr dudaklarýmýza
gözlerinin içindeki ülkeye el sallardýk
öyle yakýþýklý öyle güzeldi yüzlerinin coðrafyasý
birgün gelir vatanýmýn topraklarýda onlara benzer derdik
derdik
dedik
ve sustuk
susturulduk
gittiler
kaldýk
gençtiler
çocuktuk
kaybedildiler
acýdýk
düþtü hayat
öldürüldü türküler
iþkenceyle aðrýdý onur
aðrýdý insanlýk ...!
...
ve acýsýyla baþbaþa yaþamaya devam etti kentler
köylerin kýrsalýna düþen mermiler aðaç köklerini vurdu
sokaklarýn rüzgarla savrulduðu eylül zamanlarý
tam oniki yerinden kýrýlmýþ çocuklar düþtü dallardan
resmi acýlar içinde palazlandý bireysel tutkular
ve tozlu raflarýn küflenmiþ yalnýzlýðýna kaldýrýldý
toplumcu haykýrýþlar
her ezan sesinde
kendini konçertoyla kanýtsayan
köpekler gibi uðultulu bir resim kaldý geriye
...
bildiðim bilmediðim tüm hayatýn
renkleriyle birleþti büyümeye yüz tutmuþ hayaller
açýk satýlan sütün içindeki mikrobun tartýþýldýðý
büyük þirketlerin satacaðý sütlere açýldý sermaye
iþçilerin elleriyle kurduðu dünyanýn
patronlar tarafýndan purolarýn ucuyla yakýldýðý bir sömürü uyandý
kapitalizm
cici kýyafetleriyle dalgýn rüyalarýmýzý zapt etti ansýzýn
bir sürekli düþ ölümleriyle
yaþamýn sohbetsiz kalmýþ suskun birer düþkünleri olduk
gerçi
yoldan geçen ihtiyar bir amca hep vardý
topraktan asfalta geçerken
verdiðimiz rahatsýzlýktan dolayý özür dileriz vaktinde
saklambaç oynadýðýmýz çok gürültülü zaman devam ediyordu
içine kapanýk çocuklarýn yetimliðine
ki içlerinden biride bendim
ah yazýk caným benim ya denen sosyetik þaklabanlýklarý hatýrlýyorum
kutsal bildiðimiz bazý yanlarýmýz hala ayakta
hala öldürülmemiþti
bazý caddelerin akþam üstlerine devrilen sarý sýcak tutuklanmamýþ
çatýlara belenmiþ kuþlar düþünce suçlusu olmamýþtý
kadýna þiddette ilerleyen
tecavüzde adam bilinen
yolsuzlukta alkýþ tutulan bir acizlik olduðumuzda
hala bir onur kavrayýþý ile insan kalanlarda vardý
vardý bir umut hala vardý ...!
...
ve uzun metrajlý aþklarýn
geriye sadece fragmaný kaldýðýnda
senaryo gereði figüran yalnýzlýklarý oynamaya baþladýk
bir ihtimal daha vardý
ama o ihtimal hiçbir zaman var olmadý ...!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.