Kurumuþ ölürken ben Sen yeþeriyorsun Parça parça bölerken hayat beni Seni yeni yeniden var ediyor Beklide ben böyle hissediyorum Cevap vermezken aþkýma Dirhem dirhem eksiliyorken Ufukta çizgiler belli belirsiz Ya gün doðacak yada batacak gibiyken Bir tufan gibi içimde kopan Her þey karýþýyor beynimde Belirirsizliklerden yoruldum Küçülüyorken Büyüyorsun gözlerimde Dünya da küçük olsa gerek Her defasýnda rastlaþýyor kaderim Sana Acemi kalp oyuncusuyum ben Ebeyken ebeleyemeyenim Bütün eller bende kaldý Adres teslim Her yakar topta vuruldum Hiç saklanmadým hep aradým Acemi bir oyuncuyum ben Gözümde büyütüyorken seni Eksiliyorum kendimden Sen hep aynýyken Kurumuþ ölüyorum ben
serkan karabulut
Sosyal Medyada Paylaşın:
seyrüsefer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.