....ÜZÜLME!....

Üzülme! Mültecidir ruhunu sarsan rüzgar,
Üzülme! Kýþtan sonra gelir her yýl ilkbahar.
Üzülme! Her sabahýn müptelasý bir güneþ,
Ve her karanlýðýnda aydýnlýk sabahý var.

Hazan vakti güllerin kor olup için için,
Yaprak dökmesi bil ki; Yeni bir bahar için,
Ateþ ile daðlanýp yansa da bugün (için),
Tarifsiz ne umutlar doðar yarýna kadar.

Topraða yaðmur ile iner semadan rahmet,
Bu rahmetle çöl bile gül açar demet demet,
Sabret! O sabrýn ki; Bir adý da saadet,
Er ya da geç sonunda bir selamete çýkar.

Üzülme! Bir mihmandýr yürek bu derin ah’a
Üzülme! Her muradýn erer bir gün felaha,
Üzülme!Göreceðin güzel günler var daha,
Geleceðinle þadan,geçmiþinle bahtiyar.

Ýbrahim vedat çarpar

Sosyal Medyada Paylaşın: