palyaço ...!
acýnýn rengini
suyun ýslaklýðýna boyamýþ
hudutsuz sevdalar
haziranýn
kurumuþ öksürük tadýndaki gecesinde
kaçak birer yolculuk olup
Lac deresinin baðrýný adýmlýyor
bir yol üstü lokantasýnda
saçlarýna Amed düþmüþ adamýn
kuru soðana uzanýþýnda binbir telaþ
ve olmayacak bir yalnýzlýðýn ezikliði kokuyor nefesi
acýnýn rengi
boylu boyunca dökülmüþ
akranlarý çoktan büyümüþ kül kalýntýlý köylere
ölüsü çocuk bombalarýn
Ramallah’dan kalkýp
Reyhanlý’ya çýðlýk taþýmasý aklýmýn kanlý Maraþ’ý
ey Roboski ahlý aðýdým
mavinin içine sýðýnaklar düþlediðim
koca bir dünya kardeþliði yanýyor gözlerimde
nasýlsýn eþkýya türküleri diyerek geçtiðim vakit
sesini doldurdum
toprak damlarýn tarhana kokulu analarýndan
önce semaha duran Mevlevi göçlerle yýkandý ruhum
ve adýný bile hatýrlamadýðým
lehçesi tanýdýk, yüzü çatlak
ihtiyar bir yarayý selamladým
Uður’un Ceylan’ýn gözlerinde
...
bir sürekli þehirlerarasý hasrettir ülkem
gurbet yorgunluðunda
sýlasý demli özleyiþler
dört duvar kentlerin siyah zamanýnda aðlaþýr
cüssesi aðýr iþçilerin
avuçlarýna doldurduklarý resimlerde
dalýp giden çocuksu bakmalarý susar acý renginde
tütün kaðýdýna bastýrýlmýþ türküler
duvara asýlý sazýn yüreðinden koparýlýp
gazete üstü bir kadeh aðrýnýn yanýna koyulur
yýldýz kayar
uzakta bir kurþun seker çocuklarýn esmer derisinden
ve acýnýn rengi
her yönün her hasat zamanýnda
farklý duygularýn tarlasýndan toplanýr
þimdi Filistin diye bir hikayenin
ateþ tutmuþ gözleriyle
Cudi’nin yanaðýndan seyrediyorum
Zigana’dan kopan aþklarý
tenime gölgesiyle baðdaþ kurmuþ ey rüzgar
bana
düþleri masallara ayrýlmýþ bir çocuk baðýþla
dini dili ýrký mezhebi ayýrt edilmeyen gülümseyiþiyle
acýta acýta savur aklýma
birazdan hayatýn közleri dumanlarýný basar gözlerime
sakýn aðladýðýmý sanma
sanma
yada bilki aðlarým her caný yýkýlmýþ canlý gibi
aðlarým iþte sorma ...!
üþüme
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.