bir sis türerken uzak ötelerden
bilinmezlerin yýðýldýðý kuytu köþelerden
sisi görüþte bilenlerdenim hayatýn cilvesinden
ve ona tek bir kiþi hükmede bilir
yalnýzca onda olan ve ondan yoðrulan
bir bulut gibi getirdi onu rüzgar
gözlerin göremediði yoðunlukta
bir çuval gibi geçer insanlarýn üstüne
incitir durur ruhunun en ince derinliklerinden
elinde asasý uçurumun gibi hikmetinden korkuluyordu
peki neydi ki onu buraya sürükleyen?
her ayýn çýkýþýna yakýn duruþuyla
var oluþunun sebebi niçin meçhul
neyi neden arýyordu?
beklediði neydi kimdi?
günahlarýn diriliþine kýzgýn gibi miydi?
yoksa ruhsuzlarýn haykýrýþlarýný kesmek için miydi?
burnundan çýkan buharlar
çýðlýklarý vardý ama bir duyaný yoktu
fýþkýran cümleleri vardý ama ses yoktu
bir his vardý hissedeni yoktu
yalnýzca kuytu köþelerde yankýlanýyordu ama
kulaða bir çarpýþý bile yoktu
yavaþ ve sessizcesine
ruhlarýn çýrpýnýþýydý içimizde ki tüm bunlar
göz de yaþ dolu gibi akarken kaþlarýný kaldýrdý
dumaný onun rüzgarý daðýtýyordu adeta
kah yýkýntýsýyla
kah denizin rüzgara ödüncü olan nem damlalarýnýn
yumuþacýk dokunuþlarý düþüyordu enseme
ve kükredikçe tüm yüreðiyle duyulacaðýna yeminle
…………………….hadi haya ve edebe doðru gelsene
ve seslendi ücralara yankýlattýrarak
ve yüreðinden fýþkýran bir avaz’da dokunan nida ile
ve utanan sen miydin ayýp gözlerinle
derinlerin anlamýnda yatan sen mi biz miydik ne?
kahrolmuþ bir azabýn gölgesinde aðlayan
çamur-çirkef ile bir ve bütün olarak
dar sokaklarýn izbelerin de yol alýrken
nice günah ürünü sabileri piç býraktýlar
ve bebek çýðlýklarýyla taþlanmýþ yüreðinle
kahrolmuþ umutlarýn kasvetiyle
bizim üstümüzü kara bulutlar la örten de sen miydin?
(19.06.2014) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… -Dert üstüne dert sundun… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!