külün yüreðe ilticasý ...
sadece
ucuz bir roman kadar unutulmuþum
unutulmak
nasýlda koyuyor
yalnýzlýðýn terk kokan adamýna
...
daha
gemiler
denizin karnýný keserek
özlemler taþýmadýlar
gece içinde sularýn
lacivert açtýðý zamana
martý sesli aþk
yüreðimi olanca düþmesiyle atmadý
sustuðum kadar
tütün aðacýnýn gölgesine sýðýnmýþ
kentin hayallerini sarýyorum rüzgara
dalgalarýn
her kayalara ýslak öpüþler resimlediði vakit
cebimden çýkardýðým kestane renkli deftere
seyir halindeki yalnýzlýðýmý karalýyorum
ödünç alýnmýþ bir fotoðrafýn
hiç tanýmadýðým yüzlerinde aradýðým kim
çoðukez yargýlayýp astýðým harflerin
hangi vatana ait olduðunu anlamadan
nasýlda tek tek kazýyorum duvar pütürlü sayfalara
aklýmýn zorlandýðý
düþlerimin rehin zamanlarýnda
bir denizi alýp koynuma
tüm ayrýntýlarý öldürüp
geriye kalan haliyle acýtýyorum ömrümü
meczup þairliðin
amatörce utangaçlýðýyla
þu fani ruhumun
her aynaya baktýðýmda ölmesine gücüm yetmiyor
turnalar gelip geçerken göçmüþ yolculuklarýmdan
üzerime sinen vefasýz anýlarý
bir çýrpýda çýkarýp atmak
imkansýzlýðýn çok ötesinde bir yarýn
baðýþla anne
gülümseyiþlerim
kýrk yerinden aðlamalarla kýrýldýðýnda
cevapsýz býraktýðým yanlarýmý süpür günaþýrý
ve acýlarýmý bir telgrafýn
kýsacýk uykularýna yatýr
baðýþlanmasý keþkelere takýlmýþ bir ömrün
uçurtmasý hiç uçmamýþ çocukluðunu giyinip
þu denizin büyümüþ vaktine def ediyorum kendimi
sanki masalsýz bir kalmayla
aðýr küf kokusunu kapatýyor tüm pencereler
baðýþla anne
kimlik tespitimi gece kuþlarýna býrakýn
birazdan kalkar duygusal bir yýðýlma
ve vurur kahrolasý heybetini
gölgemin suratýna
...
nasýlda acýktý maktul gözlerim
bir sabaha doymak
günaydýn diyebilmek baktýðý her surete
ayný kaldýrýmlarý adýmladýðým
camekandan geçen sevgiliyle
ve hiç uyandýrmadan yalnýzlýðýmý
merhaba doldurmak her önüme düþen sese
görüyorum
her gözün buðusu
bir camýn yansýmasý oluyor kýþ puslu aþkta
sarkaçkarýn altýna tünemiþ
güvercin kadar kahin
ýslak bir kedinin titremesi gibi yýkýcý aþk
içime kaçan kadýna
yalnýzlýðýmý anlarmýsýn dedim
anlamak bir kýsa not
bilmek uzun bir yolculuk
varmak
ikisinin arasýnda yazýlmamýþ olana
çok büyük bir savaþýn sonunda
ruhlarýn zaferini arzulamak dedi
kapandým denizin yosun kokulu saçlarýyla dizlerine
kentin ýþýklarýný söndürdüm
ölmek dediðim þiirlerin kasvetinde
bir çýðlýkla baðlandýðým kadýnýn
sýmsýký hasretiyle düþtüm yýldýzlarýn diline
merhaba derviþ çocuk
merhaba seyyah düþlerim
ve söylermisin aþk
umuda daha kaç var...!
savurdum , rüzgar esti , yüreðime kaçtý küller...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.