SEN UYURDUN
sen uyurdun
ben gözlerinden ayýklardým yýldýzlarýn ýþýðýný
sen uyurdun
üzerini örterdim usul usul...
yeni bi yerde, yeni bir hayat geçerdi düþlerimizden
el açýlmýþ dualardan huzurla bükerdik boynumuzu
sen uyurdun
geceye sözümüz geçmezdi ,bildiðini okurdu karanlýk
ay utanýrdý güzelliðinden
cemreler kafiyeyle düþerdi üzerine
sen uyurdun...
beþ dakika sesini duyabilmek için beynimin içinde
çekelenirdi uykuya daldýðýn vakitler iç çekiþimde
sen uyurdun ;
sabýrla iþlerdim nakýþ nakýþ sabahý.
sen uyurdun
sessizce yürürdü sokaktaki tekir kedi
sessizce aðlardý beþikteki bebekler
ben uyanýk düþlere yüzünü çizerdim uzun uzun ;
sen uyurdun ...
umudum olurdu yastýkta býraktýðýn iz
yaðmur gibi çaðlardý suskunluðum
sýkýntýmý unuttururdu saatler
sýðýnýverirdim yaný baþýnda býraktýðýn kokuya
yanýndan uzaklaþamayacak kadar topal kalýrdým ,sen uyurdun ...
paylaþýlmaya hazýrlardý kendini hayat
uzaktan uzaða acýrdým bazen bize
bilfiil iþkence gibi gelirdi çöken gece üzerimize
sen uyurdun
acýný sýrtlanýrdým bir nefeste
dalýp derinlere sýð bir küskünlüðe koyverirdim incinen yanlarýný
ayný dalý paylaþan kuþlara özenirdim
sessiz sedasýz boðulan sabahlara demlenirdi gözyaþým
ne kutsalmýþ meðer seni severken verdiðim acemi telaþým
caným oy...
sen uyurdun ;
kirpiklerinden ýslýk ýslýk soyunurdu gülüþlerin
evimin içinde eðlenirdi sýð bir muamma ...
kapkara geceye derin bir iç çekiþin manevi huzuruydu bu
içimi içimden çalan ay kalýrdý avuçlarýmda gül yüzünden ;
sen uyurdun...
kýskývrak olur üþürdüm
ne kadar karanlýksa gece o kadar yýldýzý sabahla bölüþürdüm
sessizce büyüttüðüm cehenneme bir kibrit çakardým
bizi aðlatan ne varsa ateþi takýp koluma bir bir yakardým
ben ömrümüzden zehirli dikenleri sökerdim
gizli gizli kanlý göz yaþý dökerdim
sen uyurdun ...
Gülþah Gayret
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.