HOŞÇAKAL ANNEM

Sevgili anneciðim,
Biliyorum beni duyuyorsun
Bak,yine yanýna geldim,mezarýnýn baþýna
Gül getirdim sana,en sevdiðin renkten,kýrmýzý
Beni özlemiþsindir diye düþündüm
Kalktým geldim
Ben yine geldim anne
Özlemine dayanamadým
Bu kadar özlem yetmez mi anne?
Her gece aðlamamýz yetmez mi?
Sana ayrý bir ihtiyacým var bu sene
Bak,oðlun üniversiteli olacak
Okuyacak,psikolog olacak
Ýlk de bizim akrabalarý muayene edecek.
Çok þey yaþattýlar çünkü sana anne’m.
Neyse;anne,seni almaya geldim ben.
Sýnava gireceðim ya yanýmda olursun diye düþündüm.
Yoksa,yoksa benle gelmeyecek misin anne?
Her zamanki gibi yine burada mý kalacaksýn?
Caným anneciðim benim,hadi kalk gidelim.
Bak burasý çok korkunç.
Ayrýca çok soðuk.
Sen burada hiç üþümüyor musun anne?
Gerçi senin topraðýn var,ýsýtýr o.
Babamýn ve kardeþimin selamý var sana
Kardeþim hep aðlýyor, annem annem diye.
Saçlarýný senin yapmaný istiyor.
Evi seninle temizlemek istiyor.
Sabah uyandýranýn da senin olmaný istiyor.
Aramýzda kalsýn anne ama;
Babamýz senin kadar güzel yapamýyor yemekleri.
Tadý kötü oluyor.
Ama babamýza sakýn söyleme anne.
Yoksa kýrýlýr,gücenir bana
Anne,hava iyice karardý.
Ben korkuyorum.
Hadi beni,bizi bekletme daha fazla
2 yýldýr topraðýn altýnda gözümüz,
Çýkýp geleceksin diye.
Ben aðlamaktan yoruldum anne.
Sen de orada yatmaktan yorulmuþsundur.
Hadi ama anne.
Anladým,yine gelmeyeceksin.
Peki,öyle olsun.
Ama biz seni çok özledik.
Ben eve gitmek zorundayým.
Hoþçakal annem,hoþçakal...

ALPEREN KAYA
Sosyal Medyada Paylaşın: