Bedeli aðýrmýþ ayrýlýklarýn, Beyaz gelinciklerle dolu tarlaya dönüyor saçlarýn. Kulak kesiliyorsun her telefona, Umudu alýyorsun eline açarken. Odaksýz hayatýnýn odaðý oluyor uzaktaki. Uçurumun üstüne çeviriyorsun pedallarý, Her gün içini kemiriyor bir ur gibi umutsuzluðun. Neyi beklediðini biliyorsun, Gelmeyeceðini bile bile.
Sosyal Medyada Paylaşın:
turuncu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.