Dua gibi ... Naif , içten gülüþünle... Sýcacýk nefesinle geliþini mi? Yoksa ! Nedenleri bahanelere ekleyip , keþkelerim ediþini mi yazayým?
Þükür yine de , Seninde tanýdýðýn bu çýkmaz kaderimize... Ömrüme birden fazla renk katan kalbimin son sahibine... Hediyemdir bu þiir ! Sakla düþlerinde...
Beni sahiplenmesende oku hissedersin içinde ! Gittim , gidiyorum , gideceðim deme yine !
Sen böyle konuþtukça , çaresizliðim yüzüme yüzüme vuruyor... Yabancý kalamam sana , el olup uzaktan bakmamý isteme...
Gözlerinden damlamasýn , canýmdan taþmasýn sabrým ! Geceler uzun uzadýya sessiz kalmasýn ... Kalmasýn piþmanlýklarýn içinde , keþke demeyelim bizde ! Yaþa yaþat bu duyguyu acýmasýzca söndürme...
Merhem ol acýlarýma... Merhamet et bu aþka...
Ýlla gideceðim diyorsan ! Benden bir veda bekleme... Elveda diyemem öyle !
Acýmýn üzerine basýp basýp geçer elbet yýllar ! Sabrým geliþini beklemeye yeter Yeter de... Ne olur son nefesten önce gel !
Yunus Özkan
17.06.2014 22:55
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yunus Özkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.