Bir resmin derininde

Gözlerin diyorum sevgili

Ýlk günkü kadar derin
Ve hâlâ buðulu

Sanki
Bir intihar yüzüðüne dolmuþ ýþýðý
Yalnýzlýðýma boy veren zakkum misali
Biraz buruk biraz acý
Çokça kederli

Haki gelmiþte doldurmuþ hüzünleri
Daldýðýn yere sanki

En tenhasýna çekilip gecenin
Tek dikiþte içmeli bu zehri

Gözlerin diyorum sevgili

Kaç fersah gördüðün düþ çýkaramadým
Boðulmaktan uyanýþýn sabahlara
Kaç yorgun kulaç bilemedim ki

Uzak ihtimaller kundaklýyor hayalleri
Bir resimden bakýyorsun altý üstü
Bin hatýra canlanýyor da
Can çekiþiyor binlercesi inanki

Gözlerin diyordum sevgili

Hatýrlýyor musun
Aþk çarpmýþtý aniden yüreðimizde
Yýl bilmem kaç
Ýki çocuktuk koskoca bedenlerde
Gözlerimiz aç
Dudaklarýmýz aç

Çocukluk iþte
Sevdanýn peçesini kaldýrýnca
Ýlk hecesinde yandýk senelerce
Kýpýrdasak
Herþey yasak

Ne uzanabildik tenimize
Ne uzatabildik kaçak dokunuþlarýn süresini
Anladýk ki
Bu ateþin gözü bizim ateþimizden daha aç

Sustuk çaresiz

Ayrýlýk þiirlerinde açýyordu artýk ismimiz
Bir gül oluyordu göðsümüze yatan
Bir begonya
Bir küstüm çiçeði
Mýsralarýn sonunda papatyalar
Onlarsa
Seviyorum diyen yapraðýna muhtaç

Yalnýz ikimizi anlatan hikayesinde
Birlikte söylediðimiz þarkýlarýn
Bize ait sesini boðduk önce
"Saçlarýmdan aldýðýn tel"
"Neredesin sen" derken

Bir yaðmur
Bir dolu
Bir kar
Ve sonsuz sarý yapraklar döküldü ömrümüzden

O son þarkýyý söyleyemedik

Hep yangýn
Hep fýrtýna
Hep sel
Herkeste mi koptu kýyamet
Yoksa
Bize mi kondu bu engel

Çektiðini bilir yalnýzýn gecesi
Yalnýzým ve þimdi gece

Gözlerin diyorum sevgili

Ýlk günkü gibi
Bir resmin nefes alan yerlerinden
Giriyor yine gönlüme
Yine bir kuyuyu iþaret ediyor mezar diye

Ne olur ilk gördüðün yerde
Yüzünü bana dön
Ait olduðum yere göm

Gözlerin diyorum sevgili

Baþka birþey diyemiyorum


Filiz Akan


Kurul’a sonsuz teþekkürlerimle...
Sosyal Medyada Paylaşın: