Yaz Korkuları

sýklýkla geliyor yaz bu kapýya
yüreðim mahalle kahvelerinde gizliyor utancýný
yaza yakýþmýyor yalnýzlýðým...

küçücük evlerde büyük ümitler sararýr
koyulaþýr yeþili durgun sýcak yapraðýnýn
çaresizliði hayat sanýr kirli sakallýlar...

terle kirleniyor yüzü gözyaþlarýmýn
ama hepsi içine akýyor insani bir utancýn
yaz aklýmda hep hak ettiðim bir mutsuzluk sanki...

hiçbir düzene ayak uyduramýyorum
uymuyor yaza mahçup utancým hiçbir yaþam denemesinde
yaz koruyacak ölümle uyumlu yok olmaktan...

kanatlarý kalmadý kuþlarýn bu tozlu yazda
ilk soðuklara varmadan küsmese gök utancýma
yokluðuna bütün vücudumla aðlýyorum...

bazan kendimi kovmak geliyor þehirden
bazan þehiri kendimden atmak
seniyse hiçbir þeye sýðdýramýyorum...

bu yaz gene ara vereceðim yaþamaya
yalnýzlýk bir daha yalnýzlaþacak
seni daha çok severek çýkacaðým bu aramaktan...

ölüm tüm mevsimlerin yazlaþmasýdýr
yalnýzlar ve mutsuzlar suçsuz ayrýlýrlar ömürden
böyle üþümesem hemen ve suçlu ölürdüm...

benim þehrim bir yaz uzaklýðýdýr
meraklý gözlerimden hevesli terler eksik olmaz
düþlerim karanlýk utancýma yenik....gerçeðim yok...

yazýn sokaklar bana benzer
sýcak kalabalýklar görmezler pencereleri
sokakla gözgöze ancak þairler gelir...

bulutlar göðe korkuluk
yaðmur baþka ekinlerle uðraþ
yaza yetmiyor gözyaþlarým...

bana ölmeyi sýkýcý yazlar öðretti
bana sevmeyi de sýkýcý yazlar öðretti
bir de yaþamayý öðretse...

hep yaz bana geldi
ben diðer mevsimlerin peþinden koþtum
kaçmak telaþýnda onlarý da unuttum...aklýmdasýn...

yaz ayrýlýklarý diye bir þey yoktur
insan her mevsimde ayrýlabilir
ama yazýn sýkýlmak baþkadýr...

hep yazla baþbaþa kalmamýzdan tüm bu olanlar
diðer mevsimlerde de yanýmda olmayýþýna o kadar yanmýyorum
niçin...bilmiyorum...

aðaçlar yazýn daha çok hatýrlanýr
daha çok sevilir denizler
ama yalnýzlýk aynýdýr...
çünkü yalnýzlýk ve aþk doðuþtan gelir...

sesler kesilince anlarsýn
yaz korkularýna yenik düþmeden anla
konuþ kendinle...





kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın: