bitirim..

öyle masum durmaz aþk,
ve öylesine de yaþanmaz hiçbir zaman.
ya alacaklýdýr olabildiðine
ya da ruhunu verecektir tüm benliðiyle.
öyle kolay yaþanmaz da
soluk soluða ölebilmesine sevilir
sevilmesen de nefret edilsen de
sen sevmelisin çiçeði koklamasan da.
bedeli de o kadar hafif olmamalý
aðladý mý gözlerin þiþmeli, kabarmalý
vazgeçerkenki yüreðindeki kabarýklýk
damla olabilmeli süzülebilen
ve yeryüzüne düþmeye yakýn
buharlaþabilen, yeryüzüne düþmeyen.

öyle masum hiç olmadý aþk,
can aldý Azrail oldu bazen
ve pazarlýðýmýzýn en kör noktasýnda
deliler gibi yaþandý, anlamsýz
baþlangýcýn taahütüdür ayrýlmak
alnýna çizilen harita varken
ne sen seçebilirsin kötüyü
ne ben senin kadar iyi olabilirim
oysa ikimiz de can çekiþeceðiz
bakalým kim neyi anacak son nefeste.

öyle masum anlatýlmadý aþk,
sana seni anlatayým mý az biraz öylesine
ne kaþ, ne göz, ne baþka bir suret
siluetin olsaydý da karanlýk bir sokakta
ve en can alýcý ýþýklar yetmeseydi sana
hatta hiç olmamýþsýn gibi mesela
‘insan saatlerce bakabilir denize’
bir deniz kýyýsý bankýndayýz
saklamalý içimdeki tüm kelimeleri
her kendiyle konuþaný deli sanma
hepsi günahsýz mýrýldananlar dýþýnda
sana dokunmak nefesimle yeter bana
sadece bir kez bile gözlerine düþemem
sen her nokta koyuþuma bitti dersin
ben her satýrda yeniden baþlarým sana.

Sosyal Medyada Paylaşın: