sýrada gökyüzü var.. seni bekleyen sakallarým eskidi.. yurdum yenik düþüyor kendi insanýna deðiþiyor seni bekledikçe renkler ve laf taþýyan bedenler kokuþuyor bir askerim daðda savaþýyor bir ben gelmeyiþine alýþýyorum.. seni söyleyen þarkýlarým tükendi.. susamak bir çöl vahabýnda ve yanýmdayken özlemek seni aslýnda bilmeden bekliyorum biliyorum sen zaten yanýbaþýmdasýn hissediyorum.. seni yazan þiirlerim bitti.. artýk bekliyorum sadece nefesini köreldim-tüttüm bir ocak misali ve unuttum dua etmeyi de yokluðunda geldiðinde tanýyamayacaksýn beni yada bulamayacaksýn bile cesedimi balýklarý talip en sevdiðim denizin ve insanlarý umarsýz-ne canýma ne bedenime olsun ama-bekleyeceðim seni yine.. ayný güneþte yanan iki kiþiyiz ellerini açmaya korkan delileriz buruk kalplerle nereye gideriz cehennemin bile almaz beni bilirim cevabý olmayan bir soruyum topraðýn bile sarmaz bilirim ne duam kabul oluyor ne sen geliyorsun ölüyorum amma inadýna görmüyorsun.. seni bekleyen ayaklarým öürüdü.. ne çiçek büyür ne ot biter artýk bende bana da ver n’olursun sabrý alametinden ve bitir þu maçý artýk yenik düþmüþken ne sularým kaldý berrak gözlerimde ne sevabým kaldý günahkar ellerimde.. Sosyal Medyada Paylaşın:
islanbul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.