Hep denizi özlüyorum O masmavi gözlerini Ýçinin serinliðini hissediyorum damarlarýmda Hayaline dalýyorum yine Denizin derinliðine doðru...
Uykularýmda yüzüyorum sanki seninle Sevgini arýyorum Denizinde Maviliðinde doðallýðýn yýkanýyor ellerimde Duru ve tertemiz güzelliðinle Göz kýrpan yakamoz gözlerin Çaðrýþtýrýyor yine sevgilerimizi...
Yaþam artýk yalan geliyor Doðallýðý kalmadý denizin Sanki yapay geliyor bana Sensiz bir denizi istemiyorum Sevemiyorum ne denizi ne gökyüzünü...
Dürüstlüðü kalmadý hayatýn Sevgi yerine kargaþa hýrs nefret aldý...
Özledim doðallýðýný denizin Sensiz mavi baþka bir mavi gibi gelir bana Uzanamýyorum ufkuna sensiz Yavan geliyor bu hayat O senin masumluðunu özledim Tertemiz maviliðini Örtüyor yine deniz üstünü Sevgiden tutsak gönlümü Hasret denizi
Behçet Bük 399/14.6.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.