Yüreğimi Yaralar!

Yüreðimi Yaralar!

Ýstemem olmasýn bu günler,
Silin tarihten isimlerini!
Sökün atýn bu günlerin resimlerini!
Yýlýn iki günü yüreðimi yaralar;
Biri anneler günü, diðeri babalar!


Kimse okþamasýn bu öksüzün baþýmý,
Yapmasýn kimse bana ekmeðimi aþýmý!
Arýyorum durmadan anlayýn telaþýmý!
Yýlýn iki günü yüreðimi yaralar;
Biri anneler günü, diðeri babalar!

Dün rüyamda gördüm seni baba;
Kucaðýný açmýþ, “gel oðlum” diyordun!
Seviyor, kokluyor, öpüyordun…!
Yýlýn iki günü yüreðimi yaralar;
Biri anneler günü, diðeri babalar!

Anneler, merhametin, sevginin zirvesi,
Ne büyük þey annelerin karþýlýksýz vermesi!
Yorulup da, “yorulmadým” demesi.
Yýlýn iki günü yüreðimi yaralar;
Biri anneler günü, diðeri babalar!



“Baba”, “Anne” dedikçe adamlar,
Kafam zonklar, gözüm yaþarýr,
Sol yanýmdan bir þeyler damlar!
Yýlýn iki günü yüreðimi yaralar;
Biri anneler günü, diðeri babalar!

Kazým Öztürk 15 Haziran 2014

Sosyal Medyada Paylaşın: