bakmayýn
þehir sokaklarýndaki þu halime
týpký dedelerim gibi, babam gibi
aslýnda toprak kokuluyum ben
hangi sayfasýný çevirsem hatýralarýn
hayat kavgasýna dair izler vardýr
tatlý bir sabah uykusuna özlem vardýr
helal lokma ne demek
babamdan öðrendim çalýþmayý
ellerimin nasýrlarý yazardý
harcamadan önce kazanmanýn anlamýný
daðlarýmda yakýcý güneþ
ayaklarým yalýndý çoðu zaman
yine de huzur doluydum
terlerim süzülürken yanaklarýmdan
elbette
parmak izi misali, kar tanesi her ömür
lakin
þimdi nereye baksan
deryalar yoksun sayýlýr vefalardan
sefanýn yellerinde
almýþ baþýný gidiyor nankörlük
babasýna bazen peder
bazen de moruk diyor parazitler
soracak olursanýz eðer bana
o benim çýnarým, o benim babam
tarifi ne mümkün duygu bu
iþte dedim ya
o benim babam, o benim babam…
14.06.2014-Ahmet BOZTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.