PARMAĞIM TETİK ÇEKMEZ

Kalbimdeki imaným azaldýkça azaldý
Düþmanýma doðrulup parmaðým tetik çekmez
Benim gibi dostlarda gaflet içine daldý
Öylesine duruldum; kaným sanýrsýn pekmez
Düþmanýma doðrulup parmaðým tetik çekmez
Adam olan adamlar yurduma kinin ekmez

Zaman geçti açýldýk, açýldýkça saçýldýk
Geliþmek bir tarafa ihanette seçildik
Bizden olan bizlerle zehir olup içildik
Kesseler bu bedenim inan hiç kaným akmaz
Düþmanýma doðrulup parmaðým tetik çekmez
Adam olan adamlar yurduma kinin ekmez

Dinim “çalýþýn” dedi; bizler bütün çalýþtýk
Hep tersine çalýþýp ihanete alýþtýk
Uyanýp kalkacakken meydanlara doluþtuk
Benim sandýðým dostum benden yana hiç bakmaz
Düþmanýma doðrulup parmaðým tetik çekmez
Adam olan adamlar yurduma kinin ekmez

Ýlahi! Reva mýdýr bu millete bu gaflet
Dilerim uyandýrýr düþmandan gelen savlet
Sevdiklerin aþkýna Rabbim bizleri affet
Tövbekâr kullarýný Allah narýnda yakmaz
Düþmanýma doðrulup parmaðým tetik çekmez
Adam olan adamlar yurduma kinin ekmez

Mustafa Göktekin

Sosyal Medyada Paylaşın: