ALİ ATA BAK

Yetmiþli yýllarýn sonuydu,
Gökyüzü, kurþun rengi bulutlarla örülmüþ,
Kasvetli bir ihtilalin tonuydu...

Televizyonlarýn tek kanallý,
Ekranlarýn siyah- beyaz,
Küçük Emrah’ýn henüz çocuk,
Arabeskin yasak olduðu yýllardý...

Henüz darbe olmamýþtý.
Sokaklar,en vefalý müdavimleri,
Kedilere, köpeklere býrakýlmamýþtý...

Devrimcilerin duvarlara
Kýzýl yaðlý boyalarla
Yazdýklarý, özgürlük sloganlarýný
Kapatan beyaz kireç,
Henüz dökülüp, solmamýþtý...

Evimize liseli kýzlar gelir,
Bildiri daðýtýrlar,
Bir sürü martavallar anlatýrlardý.

Hatýrladýðým tek þey,
O kýzlarýn,
Mahallenin býyýðý yeni terlemiþ delikanlýlarýna,
Göz kýrpýp, gerdan kýrýp, poz atmalarýydý....

Öðretmenlerimizi bazen sýnýfta,
Bazen miting meydanlarýnda görürdük.
Sýnýftaysa sevinir,
Meydandaysa korkar, üzülürdük...

Okulun basýlmadýðý günlerde,
Bahçeye çýkardýk ara sýra.
Topraðý çubuklarla eþeler,
Öðretmenimizin heceleyerek söylediði,
Cümleleri yazardýk:
’Ali ata bak’
’Ali topu tut.’

Sýrf bu fiþler yüzünden keyiflenen,
Sýnýf arkadaþýmýz ’Ali’ye,
Gýcýk olur, çocukça bir kin duyardýk...

Oysa Ali ata iyi bakamamýþ,
Topu sýký tutamamýþtý...
Çünkü atý alan, Üsküdar’ý,
Çoktan yarýlamýþtý...
Sýnýfýn çoðu okumayý söktüðü halde,
Bizim Ali hâlâ okuyamamýþ,
Adýný bile doðru dürüst yazamamýþtý...
............

Sonra...Allah’ýn bir eylül gününde
Ýhtilal oldu ülkemde,
Artýk olaðan karþýladýðýmýz,
Olaðanüstü bir hal oldu ülkemde...
Darbeler, rejime balans ayarý,
Demokratik addedilen bir söylem,
Bir yol oldu ülkemde...! ! !

Ýsmail Güçtaþ
Sosyal Medyada Paylaşın: