imlasızlık hastalığı

vazgecmem eskisi gibi...
utanýp sýkýlýyorum
icimi actýgým her kadýndan muzdarip
eski bir dukkan kiralayýp icine yalnýzlýgýmý yerlestiriyorum
ustune ekliyorum caresizliklerimin
ve bir suredir kelimelerin efendisiymiþim gibi
rahat ver umursamaz
ve ürkek ve ukala
yazýyorum
aklýmýn saglýgýný kontrol etsin diye basvurdugum
tüm kahrolasý pratisyen hekimlerin
aklýndan süphe ediyorum
eksi dort derecede buhar oluyor
cigerlerimden zorlayarak cýkan nefesler
bir turlu planlanan saatte randevusuna yetisemeyen
acemi asýklar gibiyim
aslýnda ne bir randevu planlayabiliyorum artýk
nede bir saat belirliyor
yetiþebilmek icin
en kolayý acemi aþýk olmak
üstlenebiliyorsun
tüm kafiyesis þiirleri...

sezilemiyor bir turlu günahkar düþünceler
ve tanrý bir kac kuluna görev veriyor
dogru yola getirsin diye
sezemediklerini
yasaklýyor kafiyeli sözleri
ve yasaklýyor düþünmeyi
sanki düþünme yetenegini kendisi vermemiþ gibi...

sýzýyor inceden bir kalp agrýsý
rüþvetlerin hesabý tutulamýyor cokca zamandýr
ve sevgilimli zamanlarýn karsýlýgýný bulamýyor
banka mufettisleri
sensiz zamanlarýn telafisi olmadýgý gibi...

tanrýnýn cobaný olmak deildi maksadým
aklýma coban olmayý koydugumdan beri
tuhaf bir bosluk
icime hangi sevdayý atsam dolmuyor
içimden seni cýkartsam
geriye birsey kalmýyor
sen dedigim az once bosalan gözlerimdeki yaslarýn katledeni
ben dedigim
seni cýkarýnca
tek basýna bir anlam ifade etmeyen
sahsýn birinci tekili...

ne tuhaf
senden once ne tek basýna olabiliyordum hayatýmda
nede birincisi
simdi seninle birlikte ustlendigim yalnýzlýklarýn
öyle agýrki
kollarýnda yýgýlýp kaldýgým sensin
kendi hayatýmýn
gizli öznesi
Sosyal Medyada Paylaşın: