Kaç Gecenin Koynundan Çıktığımıza Şahit Olan Melekler

Ar damarlarý çatlamýþtý sanki
Hiç bir þeyi umursamýyordu
Bir sussaydý
Ona neler neler diyecektim

Oysa oda biliyordu
Sustu mu kýyametleri kopacaktý
Yüreðindeki tek sevdiðinden kopup
Þehirdeki aþksýzlardan olacaðýný

Kaç gecenin koynundan çýktýðýmýza þahit olan melekler
Tenlerimizin bir birine deðdiðinde oluþan boncuk bocuk terler
Þahit olsun ki "seni seviyorum" dedikçe
Ben yüreðimde bir kez daha öldürüyordum onu

Biliyordu
Belki de fütursuzca konuþmalarý bundandý
Yüzündeki çizgilerden belliydi
Korkuyordu

Caným acýyordu
Hiç olmadýðým kadar kýzgýndým
Aþk bitmemiþti ama
Güvende kalmamýþtý

Kýrmýzýyý mavisinde aldattýðým tek Sevgiliydi
Sabahtan akþama
Akþamdan gecenin kýran girmiþ saatlerine kadar
Tek düþündüðümdü

Bana biraz doðruyu soyle
Ýnanayým

Huzuru gözlerinde bulduðum Sevgili
Güvenmek
Biraz da rahat
Güvenirken kollarýnda ruhumu teslim etmek istiyorum

Teninin kokusunda
Güllerle karanfilleri aldattýðým Sevgili
Bana biraz doðruyu söyle
Ýnanayým...
Sosyal Medyada Paylaşın: