her son dönüþtür aslýna
bir baþlangýç gibi
yanmaya gör kerem misali
baðýþýklýk kazandým efsunlandým sanki
çöl sýcaklarý yakmaz ki beni
solmuyor içimde artýk sevda çiçekleri
rengarenk açýyor yedi veren gülleri
sen geldin ya dünyama
huzur sardý her yanýmý
söyle hangi mevsim dindirir özlemlerimi
aðlamaya son verir güler mi gözlerim
tanýmakla baþladý herþey seni
iki yabancý gibi deðildik
geriye sarýlmýþ bir film gibi
sanki yýllar sonra karþýlaþan
birbirinden habersiz iki sevgiliydik
dünya bile gözümde deðiþti inan ki
özlemin yaksa da yüreðimi
geç buldum tez yitirdim seni
sana nasýl da baðlanmýþ can demiþtim
bir gün görmezse gözlerim seni
atmazsa yüreðim eskisi gibi
gözyaþlarým akmaz durursa yerinde
sevda türkülerinde deðil
aðýtlarda bul beni
iþte o zaman anlarsýn neler yitirdiðini
boþa bir ömür tükettiðini
yüreðinde ben yokum artýk
hayallerinde bile göremeyeceksin
gözlerinden bir kaç damla yaþ düþecek
kaldýrým taþlarýnda arayacaksýn izlerimi....
Refik
12.06.2014
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.