Tan yeli ile güneþ geçerken kenarýndan Uyan eyy Ayasofyam uyumaya zaman yok Silkelenip kalk artýk içelim pýnarýndan Kurnalarýn paslanmýþ sende abdest alan yok
Bir hüzün var yüzünde utanýrým bakarken Bak menekþe gözlerin her gün solgunlaþýyor Selavat ve tevhitler gönülleri yýkarken Yedi alem ezan-ý nurla olgunlaþýyor
Ceylanýn derisinde vakiyesi yazýlý Baðda suskun bülbüller acý ve keder þakýr Karýncalar çekilmiþ piranalar dizili Zaman ateþ su tarih ’gökler demir yer bakýr ’
Duvarýnda Fatih ’ den kalan iz sökülüyor Aval aval seyredip ne bedeller ödedik Uyan milletim uyan bir tarih dökülüyor Yarasalar oymuþlar surlarý gedik gedik
Üstüne dogan güneþ utanýyor batarken Açýlsýn kapýlarýn artýk tarihle yarýþ Gök yüzü sanki çökmüþ yer yüzünde yatarken Aydan bakýnca dünya dünyadan ay bir karýþ
Karþýnda Sultan Ahmet her gün aðlýyor sana Alnýmý taþlarýna dayamak istiyorum Ölmeden son bir defa lütfunu göster bana Ben mezarýmda rahat uyumak istiyorum
/ / / / /
Ezaný okunmayan bir millet solgunlaþýr Yer gök su toprak her yer ezanla olgunlaþýr
HARUN YILDIRIM Sosyal Medyada Paylaşın:
harun yildirim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.