Ses ver bana, Masamda biram, Aðzýmda sigaram. Bir yaþ eksik gözüme, Birde sen sandalyeye. Yine mi yanýldým ki ben? Omzumda yer yok bilmelisin, Yükleneceksem seni.
Çok istedim bende, Pencereden sarkmayý. Ýzlemeyi battýkça güneþi, Ve gecenin yükseliþini. Ne mapus burasý, Ne can salkýmý. Yanlýþ bir tekerlemenin, Dil dönmeyen yeri burasý. Alfabeni ödünç verebilir misin bana? Yol üstü çýkýþlar bitti. Tabelayý sýrtýma çak, Çak ki, Topraðý ben olayým. Kusurun güller, Yapraklarýna gönül koyayým. Peþimden gelirse diye, Yerlere saçayým.
Sandým ki sensin, Sandým ki bildim. Yok mu semasý, Kanatlarýmý açayým. Niçin kafese sokarsýn beni? Bu iltihaplý dikiþ izleri, Hatýrasýdýr bir öncekinin, Çýkar giderim, Bulamazsýn beni.
Kan durur mu hiç? Dallarý beklerim ben. Bu savaþ yeni deðil, Kayýplar küçük deðil. O tepe benim. Bilmelisin. Gök kara, ve gök benden yana. Her renksiz çukur, Benim dünyamda, Asfalt sýrtýnda. Gözlerime yaþ, Neden benim hala?
Kaðýt makasý kesmez ki, Taþtan duvarlarý geçmez ki, Avcumu köreltemem karþýnda. Rüzgara savur beni, Demir olup yýðýlmazsam baþ ucuna, Ateþe koy beni.
Sosyal Medyada Paylaşın:
NukleeRadam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.