Öyle sýkýlgan bakma, Hatta; Hiç bakma istemem. Kopardýðýn salýncaklarýmda ben, Sürünürüm.
Dýþý uzaklarda, Ýçi çürümüþ, Ortasý varmýþ gibi sanki! Senin havandan gelen her þey, Ölüm gibi yaðar bana. Kelimelerim bile dengesiz, Yere usulca yuvarlanan silgi.. Yavaþ yavaþ tüketti beni. Gözümün kepenkleri, Bugün çok mu erkenci? Pek sarsmadým kendimi. Her seferinde taktýðým bu maske, Acýtýyor bu sefer kemiklerimi.
Ünlemler sarmýþ, Ýfadesiz sevdamý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
NukleeRadam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.