Kar mý yaðdý sadece daðlarýma ?
Dert yaðdý , kan yaðdý , sen yaðdý .
Yaðan dertti ,
Yaðan dert büyüdü çýð oldu umutlarýma ...
Püskürülen lav mýydý volkanlarýndan ?
Kin püskürdün , ben püskürdün , kalbim’ tükürdün.
Püskürdüðün bendim,
Püskürülen ben küçüldüm ve yok oldum tenhalarýnda ...
Gözyaþým sildi buhusunu camsýz kansýz ve odasýz kalbimin.
Aþkým yok etti nefretini istemsiz ve sistemsiz irademin.
Ve sen kaybettirdin yaþam sevigisini yeni doðmuþ kelebeklerin ....
Açýlan her ipekten nur deðil KÝR çýktý,
Her biri umut balkonumdan miraca çýktý.
Yaþadýðým her saniyeye anlam yükleyen hayali vuslatýn ,
Ölümüme neden oldu ey KÜÇÜK KADIN ...
Uçurtmasýný yok etti
Gülünü döktü
Küfrünü yýktý
Yüzüme baktý
Olaðanlaþtý Hissizleþti Kimsesizleþti ADIN !
EY KÜÇÜK KADIN Beni benden aldýn ,
Aslýnda sen sende yalnýz kaldýn...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.