Zingerilla IV
Rüyalardan geçen ruhu ,
Düþ nadaslarýndan bir tutkuya ,
Renklerin þehvetine kapýlarak ,
Kara gözlerini gezdiriyordu renklerin þehvetinde .
Gözleri ýþýl ýþýl oluyor ,
Ay biraz daha yakýnlaþýyordu yüreðine .
Büyük bir mutlulukla ,
Ellerini yumuk yumuk yaparak gülüyordu ,
Ucu bucaðý görünmeyen ,
Koskoca bir dünyaydý düþleri .
Binbir türden çiçekler ,
Mas mavi gökyüzü ,
Nehirler taþlara vura vura akýyor ,
Her türden kuþlar uçurdu kanatlarýný çýrparak düþlerinden .
Düþlerin haritasýný çizmeye çalýþýyordu ressam,
Ucsuz bucaksýz düþleri ,
Sonsuzluða kanat çýrpan .
Rüyalarýnda çok uzaklara gidebileceði ,
Yerleri düþlüyordu .
Bazen pencere kenarýna geçip ,
Galata’dan Karaköy sahilini izliyordu .
Kahvesini aðýr aðýr yudumlarken
Bir yandan da tuvaline ekleye bileceði renkleri seçiyordu aradan .
Anlata bilirdi sayfa sayfa ,
Ya da çize bilridi bir tuvale resimlerini .
Ama biraz uðraþmak
Biraz iþi yokuþa vurmayý seviyordu ressam
Daha heyecanlanýyor
Daha haz duyuyor
Ve daha çokta kendisi bile merak etmeye baþlýyordu .
Anka kuþunun kanatlarýnda ,
Bir mutluluk adasýna varýyordu ruhu ,
Düþler nadasýndan bir sevda nehrinden geçiyordu .
Sevda sularýna kapýlarak menzilleri aþýyordu ,
Diyarlar ötesinden geçerek ,
Sonsuzluðun büyülü doðasýna dudaklarý deðiyordu .
Renkler valsa kalkmýþ gibiydi ,
Etrafýnda dolanýyordu .
Deli gibi esen rüzgarlar saçlarýný okþuyor ,
Öteki diyarýn kokusunu getiriyordu .
Ötekileþtirilmiþ diyarlarýn sevdalarýný yüreðine üflemeden geçmiyordu rüzgarlar .
Ellerini iki yana doðru açtý
Esen rüzgarlara göðsünü gererek ,
Uçurum kenarýndan kendini býraktý . .
Anaka kuþunun kanatlarýna konaklayarak,
Güneþin hiç batmadýðý yerlere gidiyordu ,
Bütün renklerin kýrýldýðý noktadan geçerek
Yüreði üvercinka’ nýn küçücükk kalbi gibi heyacanla atýyordu
Bir an yüreði yerinden fýrlayacakmýþ gibi oldu
Ve bir anda kendini gökyüzünün yedi renginde buluyordu
Yýllarýn satýr aralarýndan bir fotoðrafý çýkarak ressam ,
Resmin üzerindeki tozlarý narin elleriyle temizleyerek
Güzelliðine büyük hayranlýk duyduðu aþkýný ,
Bir tabloda resimleniyordu
’’Ahhh Zingerilla ’’ diyip, kah þair oluyordu
Kah ressam ;
Loþ ýþýklý bir oda ,
Radio da Elena Ledda ,
Radionun sesi hafiften duyulacak kadardý .
Güzel bir atölye duvarlarý bembeyaz ,
Pencere önlerinde her zamanki gibi ;
Mor menekþe ,
Sardunya ve orkide .
Ressam fýrçasýný ince ve narin elleriyle renklerde dolaþtýrýyordu
küçük ince darbeleriyle Zingerillanýn yüz hatlarýný çiziyordu
Gözleri ceylan gibi ,
Bir zeytin karasýndan ateþti .
Dudaklarýna geldiðinde sýra ;
Ressam fýrçasýný incelikle temizleyerek ,
Turuncu ve Kýrmýzýyý bir birine karýþtýrarak biraz da Bordo ekledi .
Ateþ parçasý dudaklarýný çizerken ressam ,
Uzun ve saçaklý sakalýnýn arasýndan dudaklarýný oynatarak ,
Elena Ledda’nýn Pesa parçasýndan çalýyordu ;
’’Ben senin elbisenim
Cildini benimkine giydir
Daha ne kadar aðlayacaksýn?
Altýndan da olsa gözyaþlarýn
Bu seni kral yapmaz.
Zevki yaþamak..
Seni iyileþtirebilecek tek tedavidir.
Bu aþka gel,
Hiç olmazsa bu geceliðine.
Bu gözlerin içine bak,
Kaderine..
Biz sürekli giden
Lakin hiç durmayan insanlarýz
Bir rüzgarýn çivileri
Adýmlarýna mýhlanmýþ...
Bu aþka gel,
Hiç olmazsa bu geceliðine.
Bu gözlerin içine bak, Kaderine..
Ýspanyanýn oðullarý
Magrip’in vadisinden içlerine çeker havayý..
En güzel peri bile kapýnda köle olur..
Bir þarký söyle benim için.
Ellerini ellerimde gezdir.
Býrak þarký söylesinler..
Kuþburnu, sesleri ve renkleri çizer
Ellere ve ayaklara..
Hiç bir þeyi es geçmeyen korkular,
Yüreðimde deliler gibi dolanýr.
Kalk, ve yüreðimi dinle,
Kesme sözümü..
O atýyor, çünkü artýk kýpýrdamýyor zaman
Tutku, dudaklarýndan gelen güneþtir..
Biz ise, müzik üstatlarýnýn yüce sesiyiz.
Yatak çarþaflarýnýn yukarýsýnda...
Asturya’nýn kokularý..
Kýnalý saçlar..
Ve Afrikanýn gözleri..
Gecenin karanlýðýnda
Gökkubbe gibi parýlda..
Öp beni,
Sabah geliyor ve aþk gidiyor.’’
Ressam tuvali bitirmiþti ,
Masanýn üstündeki kýrmýzý þaraptan yavaþ yavaþ , yudum yudum içiyordu ..
Gelsen diyiyordu ,
Gelsen yýllarýn satýr aralarýndan çýkarak Zingerilla,
Mavi bulutlarýn üzerinde beni beklesen .
Sýzsan gülüþünle içime
Renklerin nadasýna kapýlýp
Yüreðimden dökülen ýþýk hüzmelerinde dansa dursak
Dudaðýmdaki özlem türküleriyle
Kendi aþkýn türkülerini çalsam.
Kurulsak sonra bir sevda masasýnda
Teklif etsem sana en nacizane yerimden . .
Renas Tutaste
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.