Mizan

Gönül, fizandasýn ama
Mizan kurarsýn
Zamaný teslim alamayýz
Zamanýn esirleriyiz biz
Ya kalmamak için
Ya gitmemek için
Her daim bir mazeretin olacak

Bir perdelik hiç ölüm
Uran narasý attýrýrlar bize
Ya Hürrem dölünden
Ya puþt elinden
Korkular gülücüðe kaçarken
Gülücükler akla düþmüþle gerilir

Ýþ ehlinin hasý sever
Kusurlarý çirkinlikleri ela eder
Gem almazýn, kalaysýz pasý
Önü gülistan, arkasý çoban yastýðý
Sað böðrü menekþe, sol yaný gül de olsa
Görüre der; "bak fena olur"
Güzellikle arasýný, meda ile veda eder

Kraliçem, prensesim dersin
Sanýrsýn ki denmelerdeki
Dersin; "Övgüler bana olurla abit"
Sen diyemezsin prensim, kralým
Bundandýr sendeki düþünceyi sabit

Ey akçalý, pakçalý zalim
Ne geri zamanýn ruhu
Bir yüzün keser alkýþ
Bir yüzün kesileni diker alkýþla
Ne nitliksizlerin ekser guruhu
Kalmýþ mýdýr halim?
Ýleri demokrasi dersin
Gezi’de zulme talim
Kurumlarýn, durumlarýn nicedir
Sen vurdun mu bela okunur
Biz vurduk mu sela okunur

10.06.2014

Abit: ibadet eden tapan kul
Uran: Savaþ narasý atmak, kavgada ünlemek
Meda: mesafe, ara, uzaklýk, son, nihayet
Çoban yastýðý: Yapraklarý küçük sapsýz, dallarý üzerinde daðýnýk duran çiçek.



Sosyal Medyada Paylaşın: