BABAM

Babam sen giderken býraktýn bizi anneme emanet
Ne sen bize doydun ne biz sana doyduk
Anneme anlatmaya çalýþýyorum sensizliðimi
Birlikte sensizliðin depresyonlarýný geçiriyoruz
Ben ve kardeþim yaþýyoruz içimizde hep seni
Kimse anlamýyor ki, kimse takmýyor
Biz yetimiz kimin umrunda babam
Ama tek tesellim ne biliyor musun?
Peygamber iken Muhammed AS Efendimiz de yetim kaldý, öksüz kaldý
O peygamber iken bu imtihana tabi oldu
Bize de kaldýramýyacaðýmýz yükü yüklemez Rabbim
diyorum ve öyle susturuyorum içimdeki çýðlýðý
Kardeþim seni kaybederken annemdeydi
Babanýn ne olduðunu hiç bilmedi
Nasýl anlatmalýyým babam benim bile anlamadýðým sensizliði kardeþime
O büyürken nasýl yetmeliyiz annem ve ben
Nasýl hissetmeyiz babam sensizliðin acýlarýný
Öyle haykýrýyorum ki sensizliði kimse duymuyor sesimi
Dýþýmdan gülen yüzüm bilmiyorlar ki içimden kan aðlýyor
Dýþarýya bile çýkmak istemiyorum
Pazar günleri aileleri görmek üzüyor beni
Babasýnýn kucaðýna sarýlan kýz çocuklarý acýtýyor içimi
Neden deyip isyan etmek de istemiyorum
Rabbimden gelene razi olduk
Acýsýný çekerken Rabbim en iyi bilendir diyorum.
Dünyada ki çektiðimiz sensizliði ahirete diliyorum.


CANIM BABAM...




erva yüsra....


Sosyal Medyada Paylaşın: