Ey ...!
þu cam parçasýnda parmaklarýmý gezdirerek
gülüþleriyle hayata tutunduðum !
Ey...!
Özlemlerimi ,
nefessizliðime , can diye soluduðum !
I-
Sen ;
bir kez öpemediðim gülüþlerinin sýcaklýðýný
buz gibi musallaya yatýrmaya meyillenirken ,
Ben;
kýsacýk adýnýn, upuzun ömrüne yaslanarak
içimdeki yangýnlarla birlikte
üzerime yürüyen ateþleri kucaklýyorum
incelen kemiklerimle
iki büklüm .
( ’ Ve Aþk;
kökleri sende varolan hayatýn ,
en aðýr rengiyle üzerime yýkýlmasý ’ olsa da o an !)
Avazým çýktýðýnca baðýrýyorum gökgürültüsünde .
Karanlýk yaðmurlardan çaðýrýrken seni
ayrýlýða teslim ettiðin yüreðimin
paramparça büyüyen kimsesizliðiyle
delice aðlýyorum
haketmediðim bu yerde !
-’Seni özlüyor(d)um ! ’
Biliyorum dönmeyeceksin
kirpiklerimde iç çekerek özleyen kýz çocuðuna.
II-
Ne zaman yorulacaksýn
kendini bende yok etmeye çalýþmaktan
içimde büyüyen sevdanla savaþmaktan
yüreðimin karanlýk kuyularýna kendini asmaktan .
(- ’Öldürme diye yalvarýyorum sana ...... ’)
Bilmelisin ki ;
boðulamayacaksýn
ömrüne hayatlar baðýþladýðým nefeslerimde .
Kaybolamayacaksýn
kendini gördüðün her hücremde .
Düþemeyeceksin
kirpiklerimde sýký sýkýya tuttuðum yaþlarýmla .
Vursan da acýtamayacaksýn tekmelerken
sevdanla sývadýðým yüreðimin duvarlarýný .
Hüzne bulanmýþ her hecem
nefesime baðlasa da anýlarýmýzý,
soluðumu kesemeyeceksin ,ezberime asýlý adýnla .
Çýplak kalsam da giyinemediðim hayallerimle
kefenlerini biçemeyeceksin
tüm seslerimi yutan ,
bin dua baðýþladýðým, sessizlikte .
III-
Bilirsin
Özneleri eksik þiirlerin ,sahibiyken senden önce ,
Varlýðýnla, anlamsýzlýðý tamamlanan kadýndým ya ben
söylesene þimdi
nasýl kolay kaybederim seni ?
Ayak uçlarýma yanaþtýrsan da ölümün boþluðunu
bileklerimle taþýyamasam da bedenimin aðýrlýðýný
sendelesemde düþmeyeceðim
Sen ;
benden de , kendinden de koparamayacaksýn biz’i !
ölümünle kaybedeceðim o kadar çok þey varken
katilimiz olamayacaksýn !
öldüremeyeceksin bizi !
baþaramayacaksýn sevgili
sana inat gitmeyeceðim biz’den !
Yaralasanda yirmibeþ harfimi
gülüþlerinden kurduðum o kent’te saklayarak ,
yaþatacaðým seni .
Sen !
parmak aralarýma iliþtirdin ya o gülüþlerini ,
Ben de, sözümde duracaðým .
Þükrüne durduðum
geriye kalan ,adýnýn dört harfiyle ,
kalemimi ömrüne b a ð ý þ l a y a c a ð ý m sevgili...
~
elysa
~~~~