sadýk köpek gibiyse anýlar siliyorum beðenmediðim yerleri sonra; bir kanepede dinlendiriyorum anýlarý tel tel tarýyorum saçlarýný , arýndýrýyorum kirlerini kimsesizler yurdunun tavan arasýnda gizleyerek
viran ömürlerde kurakladý yýkýlan umutlar heves ki günahlarýn diyetinde
dilini baðladým ölümün sev(iþ)erek ölmekteyým yokluðunda.
-üzülme- can açtým yok pahasýna sattým þiirlerimi-
Sosyal Medyada Paylaşın:
!.sean.! Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.