Mutluluğa Davet
uyandýn da bu sabah caným efendim
say ki gülümsedin kendine
ilk görüþün olsun
bir gülümseme
ve çok sevdiðin þeyler
her þey yerli yerinde
her þey sakin
tavanda ki lambayý sevmeli
ilk nefesi duyuþu
senin ve yakýnýndakilerin
dokunuþunda ilk keyfine kulpundan
zarif bedenine kahve fincanýnýn
gününde bir insan oldun he ki ne he
diyelim
sabahýn kýsa konuðusun adýn da belli
günü yaþayarak geçmeli diyorsun
koymuþsun adýný
býrak azýcýk boþalýversin kafan düþünme her þeyi
yaþamla neyin pazarlýðýndasýn
istesende eriyor istemesende
çekmelisin nefesini
derinden
hissetmeli gün ortasý seni
görmezlikten gelmeli saatler
onlar da ne ki
kýskanmalý seni canýmýn içi
ikindinin neþesi
iple çekilmeden
usulcak gelmeli batýmýna her günün
sindirmelisin erkenden ilk akþamý
bir kadehin þarap kýrmýzýsýnda yorgun olmalýsýn gecenin hangi vakti
istiyorsan
azýcýk ta bulanýk bir dünya kaybolduðu rezilliklerin
tek te olsan çift te olsan gama ortak kasvete ortak neþeye ortak
sanat edinmek varsa yaþarken yaþamý
yaþamak öylece olmalý gülüm her telden her sesi her þeyi
açlýðý bile kýrmak düþüncelerinde binbir umutla
korkmamak gerek deðil mi
ve taþýmak gerek her yere
sonu gelmeyecek mi adý konmuþ her sürecin
deðil mi ki siz ve ben
ve o
ve onlar
yani yaþamdaki dünyalý paylaþýmcýlarým
ortaklarým
ölmeli bile inanýn binbir mutlulukla
ki
akýlda tek kalan
gülümsemeli her yeni güne
gülümsemeli her sabah
21.07.2007/ Denizli
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet necip özmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.