düşmeye ramak kala

Dilsiz taþkýnlar gördüm
Dilsiz insanlarýn gölgesinde
-Duydum;
Çýðlýklarý bastýran sesini sükutun-
Yýkýlan bentler vardý gözlerinin ucunda
Sürüklenen hülyalar…
Geriye kalan çer çöp ki; deðersiz

Derinden sayýklamalarý vardý bir de
Kafiyesiz


“Dinlersem boðulacaðým”



Orijinal cümlelerin sahipli olduðu bir rüyada
Susuyordu
-Köþe takýmý davetkarlýðýyla-
Tüm sesleri ezber etmiþ bir hafýz
Soluyunca kokusunu korkunun
Kaçtým;
Dünyevi sýðýnaklarýma


Saçlarýný okþadým benden olanýn
Ve benden kalacaðýn geriye
Sarýldým benim dediðim öbür yarýma
Kalsam; düþecektim boþluðuma
Tarifsiz acýlarla hemhal
Kalsam; gidecektim herkesten
Habersiz

Uyudum
Bir kez daha…

Gördüm;
Rüya içinde rüya





















Sosyal Medyada Paylaşın: