Ben her sabah haberlerinde tepeleniyorum Kanýmda boðulup kendi içime pusuyorum Bir tülbendin püskülüne biriken gözyaþlarýmla Yanan kadýnlara püskürtülüyorum Merhem olur diye güzel þeyler anlatýlýyor avlunun çok acýkmýþ duvarlarýna…
Ben her savaþ hikayesi dinlediðimde ufalanýyorum Gözümün feri kaçacak yer arýyor utanýyorum Bir merminin kokusuna hapsolup küçülen insanlýðýmla Yýkýlan binalara sývanýyorum Çare olur diye gülümseme öðretiliyor savaþýn çoktan büyümüþ çocuklarýna…
haziran 14
nadir
Sosyal Medyada Paylaşın:
astakoz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.