bugün hazan ekili dizimin deðdiði kaldýrým diplerinde bugün perçemine dört dize yazasým koynunda aðlayasým var
gülme þekilsiz saçlarýma onlar istemez miydi sanýrsýn pamuk ellerine hapsolmayý bugün senin içinde yer alasým var
akþam kokuna hasret gece kasýlmýþ yalnýzlýk korkusundan çekirdek gibi çitle beni istiyorum dalmýþken bir Yeþilçam filmine düþündüm de bugün ne çok þey istiyorum yaþlýlýk iþte çenesine vuruyor insanýn bugün senin baðrýnda uyuyasým var hem uyusam belki konuþmam biraz nefes alýrsýn
bugün yastýðýn ince oyasýnýn býraktýðý yanaðýndaki iz olasým var
sokakta gürültü yapan çocuklara baðýr ama benim adýmla yeter býktým sizden de býktým kendi içime büzülmekten de insana bir þarký söyletmiyorsunuz de adýmý söyle de ne dersen de…
bugün adýmý ilk ve son kez senden duyasým var.
Ocak 2014
nadir
Sosyal Medyada Paylaşın:
astakoz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.