ÇAY
ÇAY
’Aþkýnýn ateþiyle yansa da dudaðýmýz
Çaydan baþka içecek görmedi bardaðýmýz’
Bir ünsiyet kurarým demliðin tiz sesine
Baþý bozuk anýlar dizilirler hizaya
Seni kime deðiþsem hangi dost nefesine
Ýçmediðim zamanlar býrakýrým kazaya
Tek yudum meydan okur gama salar adamý
Özlemin duman duman doldururken odamý
Hayat denen sahnenin perdeleri tüllenir
O mazi ki gözümde yavaþ yavaþ küllenir
Kokusu buram buram yayýlýrken her yana
Penceremin önünde anýlarý iþlerim
Tek suçlu oymuþ gibi sitem edip zamana
Elimde çay makasým biçiyorken düþlerim
Eski albümlerimden bazen hesap sorarým
Ýçinde sen olmadan nasýl hayal kurarým
Belkide çay taþýrken tozlanmýþ yollarýndan
Belki çay sepetinden aðrýyan kollarýndan
Çekilirken üstüme cenderesi gecenin
Umut bazen göz kýrpar yanar da bir kör ýþýk
Çay fallarýnda kalan hayali bilmecenin
Sana düþen tarafý yine karmakarýþýk
Madem demli bir bardak kalan olur elime
Bende arzularýmý hapsettim hayalime
Saymadým köþeleri kaç kere adýmladým
Yine bu akþam çayý seninle yudumladým
Ayþe Kadýoðlu Yýldýz
9haziran2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.