HASTANE ODASINDAN

Ey Ýstanbul bu sabah yine dolu dolusun
Yeþil tepelerine niye sis baðlýyorsun
Her nefes alýþýmda ruhum keder solusun
Benden mi gördün yoksa gizlice aðlýyorsun

Hastahane camýndan seyrettim tan yerini
Ýstanbul bana mahcup gün düþerken geceye
Sindirdim gözlerime doyulmaz eserini
Hangisini yüklesem boynu bükük heceye

Gönlümün gökyüzünden yaðmur yaðar ýslanýr
Ýstanbul sokaklarý aðýtlarýmý dinler
Belli etmez o yürek maðrurluða yaslanýr
Gözlerimdeki yüzün niye sessizce inler

Eskimiþ bir hicraný içimde duya duya
Allah’ým huzurunda kaç kez vardým secdeye
Geceleri küstürdüm veda ettim uykuya
Tam tevekkülle geldim serdiðim seccadeye

Bir mahzun beste çal da efkâr tutsun nefesim
Mana ufuklarýnda bu sabah kaybolayým
Ne olur beyaz boya madem elinde resim
Hafifçe tut fýrçayý doktor kurban olayým

Ayþe Kadýoðlu Yýldýz

Sosyal Medyada Paylaşın: