Ne bir ses, ne bir nefes Ne de çocuklarýn þen þakrak cývýltýsý Kaplamýþ sanki odayý, yalnýzlýðýn Kimsesizliðin küflü kokusu Ve içimde ayrýlýðýn garip sýzýsý Saðýma dönüyorum yalnýzlýk, Soluma dönüyorum ayrýlýk Sanýrým bu çaresizliðin alýn yazýsý…
Bazen sohbet ediyorum kendimle, Hatta tartýþýyorum kimi zaman Garipsiyorum sonra, kendime geldiðimde Bir tütün sarýyorum Çekiyorum ciðerlerime duman duman Oðlum geliyor aklýma Gözümde tütüyor kerata buram buram Kýzlarýmý zaten demiyorum bile Onlar ayrý bir özlem, ayrý bir dram Bir bir resimlerine bakýyorum Ve anlýyorum ki; Onlar olmadan bu hayat bana haram…
Kýzma hemen, seni de özlüyorum Her tarafý temiz tutuyorum Bulaþýklarý yýkýyor Etrafý toparlýyorum Odayý da havalandýrýyorum Sen merak etme karýcýðým Sigaramý balkonda içiyorum Býraktýðýn gibi bulacaksýn beni Sana söz veriyorum, Yalnýzlýk paylaþýlmaz derler ama Ben yalnýzlýðýmý sizin hayalinizle paylaþýyorum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Süleyman ÇALIŞICI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.