Sabah erken uyanýyorum Bir gazete alýyorum bayiden Sahile iniyorum Kendime bir de çay ýsmarlýyorum Þöyle bir bakýyorum gazeteye Ve kapatýyorum, gözlerimle birlikte Seni düþünüyorum Sorgulayýcý bir bakýþ Nefret dolu bir haykýrýþ hissediyorum gözlerinde, Açýyorum gözlerimi ve martýlarý izliyorum Soruyorum kendi kendime Acaba martýlar da nefret ediyor mu diye…
Lanet olasý bir yaratýk gibi düþünüyorum kendimi Düþündükçe iðreniyorum Yaþanmýþ ve boþ yere geçmiþ ömrüme, Yýllara acýyorum Ve bakýþlarýndaki nefreti anlýyorum, Ben hayattan ne bekliyorum Ýnsanlardan ne istiyorum Neden herkes gibi yaþayamýyorum Neden herkese ve her þeye aykýrýyým Bilemiyorum, Bildiðim tek þey var, Kendimden nefret ediyorum…
Sonra, usul adýmlarla eve dönüyorum Aynanýn karþýsýnda kendimi sorguluyorum Yaþadýklarýmý ve yaþattýklarýmý Bir bir muhasebe ediyorum Atýyorum tutuyorum kafamda Ama yine de bir yanlýþýmý bulamýyorum Ne sana, ne insanlara ne de hayata Bir hatam olduðunu sanmýyorum Ama neden hep ben kaybediyorum Anlamýyorum…
Sýkýldým artýk asýlsýz ithamlardan Gýna geldi yargýsýz infazlardan Kopmak istiyorum hayattan, insanlardan Çirkefe batmýþ dünyada Rezilce yaþamak zor geliyor bana Utanýyorum, Ve ben artýk ölmek, kurtulmak istiyorum Ama bu kez de ahiret suallerinden korkuyorum Bir titreme kaplýyor her yanýmý Baharýn okþayan sýcaðý var ama üþüyorum Sonra usulca kapanýyor gözlerim Ya uyudum ya da gerçekten ölüyorum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Süleyman ÇALIŞICI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.