Her düş ölüm kokulu barut her barut kirpiğin den süzülen adın gibi gizemli akasyameral
Her düş ölüm kokulu barut her barut kirpiğin den süzülen adın gibi gizemli
Zamanýn sýrtýna yoksul bir aba giydirmiþti öyküm Son sigaramýn dumanýna sarýlý ruhum gibi Ah Müjgan anlýndan öptüðüm aþk gibisin Lakin ben hala Mutsuzum Çocuklar ölürken aþk bahar açar mý düþlerimde
Kadýn gibi kadýn Adýna þiirler yazdýran kadýn diye fýsýldadý rüzgar Güzel þiir yazmalýydým aþka dair Kelebek dokunuþu gibi naif Müjgan Sonra utandým bu düþüm den Çocuklar ölürken aþk bahar açar mý
Her öykü bir tutam gizem serper düþlerime Çocuklar ölür ansýzýn Devrik cümleler ölür Yas tutar þair ceketli çocuk gibi Müjgan Ve ben utanýrým her dokunduðumda dudaklarýna Sonra yetim her öyküde papatya açar düþlerim
Elleri kanamýþtý tüm yetim çocuklarýn Dudaklarý tuz basmýþ yaralý Gözleri dalgýn ürkek Savaþta aþk bu olsa gerek her düþ ölüm kokulu barut Her barut kirpiðin den süzülen adýn gibi gizemli Ah Müjgan sensizliðin tüm kapýlarý asma kilitli Ve sen adýn gibi bende kalacaksýn gizemli
mahmudiye düzkaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
akasyameral Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.