Aþkýmý inkâr eden nefretin yine baþrollerde, Sensiz koca þehir dar geliyor Kabýma sýðmýyor yüreðim Kalabalýklar içerisinde adeta yapa yalnýzým Zemheri ayazýnda kalmýþ gibi Yüreðim buz tutmuþ, donuyor Al yüreðimi, koy yüreðine buzlarý çözsün…
Karanlýklar korkutur beni hep Sessizlik bana göre deðil Gecenin ilerleyen saatlerinde Siluetimle paylaþýrým bensizliðimi En zoruma giden de Gecenin en suskun saatlerinde Seninle, sensiz paylaþmaktýr sessizliði
Bir an aynaya bakarým Gözlerim donuk ve mat Boþ ve manasýz bakar kör Eðer inersen derinliklerine Ýncinen ruhumun kimsesizliðini anlatýr Sessizce…
Gecem, mor ile lacivert arasý Yýldýzlar dans etmekte Ne diyeceðimi unuturum, dalarým derin düþlere O an hüzünlerime ilham perisi olur Karanlýk geceden kayan yýldýzlar…
Nefretin boyunu aþtýkça Çalmadýn gönül kapýmý, Çalmýþ olsan bir kere Aðýrlarým seni yüreðimin en müstesna köþesinde… Olmadý, yüreðimi sana sürgün ederim… Çünkü Kaderimsin, bana yazýlmýþsýn Alýp verdiðim nefes gibisin Öyle ihtiyacým var ki sana…
Al yüreðimi yüreðine, buzlarý çözülsün Ezberlemiþim tepeden týrnaða seni Ne görmek için bakmama Ne de seni hatýrlamama gerek yok Yüreðimin en müstesna yerinde Nefret etsen de Hep benimlesin Bendesin…
//Benden nefret ettiðin bu/gün, idam fermanýmý imzalayarak ipimi de çekmiþ oldun//
Mustafa KARAAHMETOÐLU 10.05.2014
Þiirime ses olan deðerli dost, sevgili aðabeyim Mehmet Fikret ÜNALAN’a çok teþekkür ederim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
MUSTAFA KARAAHMETOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.