Müezza
Deðiþik iklimlerden koptum da geldim
Kah kilim dokudum yarýnýn umutlarýna
Kah bir kasabýn elinde kurban oldum
Hüznü anlamayan bir gönüle misafir oldum Müezza
Kibrin elinde bir mum gibi yandým
Gururun ateþ denizinden geçtim
Ben sana gelebilmek için ne daðlarý aþtým
Ne de çölleri dolaþtým
Cennetten düþüp de geldim Müezza
Gözlerim her gün ve gece vuslatýn haberinde
Yaðmurlarý bekliyorum bulutlarýn gölgesinde
Rüzgâr hep ayrýlýðý fýsýldýyor kulaðýma
Ben yüreðine yangýn olmaya geldim Müezza.
Kýrýk bir kadehten sýzan mey gibiyim
Yalpalayýp duruyorum hayat yolunda
Senin elinden içmek için ab-ý hayatý
Adýmý sarhoþa çýkarmadým Müezza.
Ömrünün bir gülü olmak için açtým bu tende
Kokumu duyar mýsýn güneyden gelir
Ben senin fakirinim, giydir beni bakýþlarýnla
Lentarani deme bu gönle Müezza.
Billah daha söylemem sözümü
Ayan olur, gizli hüznüm aðyara
Her bir satýrý gönül bahçesinde bir güldür
Bahçývan olup da budama Müezza
Kahrýn ýrmaklar gibi coþar baðrýmda
Lütfunu bir dem görsem az gelir
Seher vakti selam getiren rüzgâra
Yapraklarýmý dallarýmý versem yaz gelir.
Ne hoþtur düþtüðüm gönül çölü
Her zerresinde duydum seni özler
Konak yerim sen gelince yeþerir Müezza
Ayrýlýk yüreðimde çadýr kurduðundan beri
Kirpiklerin alevi körükledi
Gecem uzun gündüzüm pek kýsa
Sen seversin umuduyla
Girmedim bir kulun günahýna Müezza.
(Mürvet Sarýyýldýz)
Kahramanmaraþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.