SÜTLÜ EKMEK
Gözlerine her baktýðýmda
Gözbebeklerinde güneþ gülümserken
Hüzün alýr götürür beni
Geçmiþin orta yerinde býrakýr.
Oysa rüyalarým cennette geziniyordu
Týpký bakýþlarýna benzeyen
Biliyor musun
Kýrmýzý papuçlara sarýlýp
Sevincin uykusuzluðuna yatamadým
Kýrmýzý papuçlar var mýydý
Onu da bilmiyordum ki
Ama peþimi býrakmayan umut vardý
Gamzendeki yaþam gülüþü gibi
Kýpkýrmýzýydý
Bahçemizdeki aðacýn narlarý
Ýri iriydi taneleri
Bildiðim tek meyve adý
Tatlý mýydý ekþi miydi
Yemiþ miydim hatýrlamýyorum
Daha kýrmýzý olsun diye
Tubumbadan su taþýdýðým dün gibi aklýmda
Haa bir de babaannem vardý
Bütün günü tezgahýn baþýnda geçer
Ýplikten, çaputtan kilim yapar
Kazandýðýný babama verirdi
Nur içinde yatsýn garibim
Hiç unutmam bir sabah beni çaðýrdý
Yaptýðý sütlü ekmeði yedik birlikte
O sütlü ekmeðin tadýný
Damaðýmda hissederim yýllardýr
Arkadaþlarým var mýydý
Evet vardý koskoca sessizliðim
Bazen benden sýkýlan yalnýzlýðým
Sokakta oynayan çocuklara katýlmaz
Daha çok onlarý seyretmeyi severdim
Hala da öyleyim
Ahh Sündüs küçüðüm iþte böyle *
Ne zaman gözlerine baksam
Çocukluðuma dalar giderim ki
Ýnan hiç özlemiyorum o günleri
Sütlü ekmeðin dýþýnda
Meryem ASLAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.