Bir neslin sonbaharı
Bizim büyüdüðümüz þehirde deniz yoktu
Ve biz daha küçükken vermiþtik sözümüzü
Bir yudum yakamoz içebilmek adýna
Kýþýn sert geçtiðini sobanýn ýsýtmadýðý zamanlarda anlardýk
Kerpiç duvarlarýn yalýtýmlý olduðunu sonralardan öðrendik
Ve öðrendikten sonra aradýk durduk o eþsiz yapýlarda beklenen sabahlarý
O sýva tutmayan masum yapýnýn samanlarý arasýnda gizlenmiþ huzur oysaki
Biz bunu sonradan öðrendik ve özledik…
Telaþlý oyunlara þahit olan çýkmaz sokaklara
Ve akþam ezanýnda biten oyunlara selam olsun
Biz eþsiz dönemin son yadigârlarý
Kapý önlerinde komþuyla muhabbette beklerdi yaþlý analar ölümü
Ýhtiyar amcalarýn aðýr aksak adýmlarýna telaþ katardý ezan
O vakitler evimizde ne varsa bir kýsmýnýn komþunun olduðunu bilirdik
Bize miras kýlýnmýþtý dedelerimizden, ninelerimizden bu öðretiler
Biz bunu öðrenen ve özleyen son nesildik…
Her bahçede bir yaþlý aðaç
Ve aðaç altýna serilen hasýr aðýrlardý
Muhabbet çayýna misafir olanlarý…
Kýrýlan körpe aðaç dallarýnda yeþillenen göz haklarýna dadanýrdýk
Kimisi kýzardý ama bu kýzmada aðaçta yeþerenin kýymetli olduðundan deðil
Düþer de bir yerimizi acýtýrdýk diye olurdu
Oysa biz cimri yaftasýný çoktan yapýþtýran çocuklardýk umursamazca
Biz bunu sonradan öðrendik ve özledik kýzan amcalarý da…
Gönüller yorgundu ve geçim sýkýntýsý omuzlarýnda
Ona raðmen gülerdi yüzleri, zengindiler
Biz zenginlik kavramýný sonradan öðrendik ve özledik zengin insanlarý…
...
Nerede kaldý
O mutlu nesil
O güzel insanlar
O huzur kokan ayazlar…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.