Mamak cezaevini seyre dalýyor gözlerim Ev dediðime bakma anne Ev olmasý için geçerli hiç bir durum yok Dört duvar içinde huzursuzluk var sadece anne...
Ruhumu hedefe alýyorlar Ýlik sývýlarým titriyor Bedenime korku hakim oluyor Merdiven altýnda bir kova Ellerinde hortumlarla bekliyor subaylar Bellerinde coplarla Allah ne verdiyse diyorlar Hortum feryat ediyor sýrtlarda Kemiklerim çatýrdýyor Dizlerim sancýyor Hayatýnda hiç tanýmadýðýn insanlarýn Ölümlerini yüklüyorlar boyunlara anne Karþý gelemiyorsun Susuyorsun Avuçlarýnda kanýyor yalanlar anne...
Samsun asfaltý tedirgin oluyor hýçkýrýklara Kayýtsýz kalýyor Hüseyin Gazi yapýlan bunca zulme Kayýtsýz kalýyor anne... Cýzýrtýlý bir marþ çýnlýyor kulaklarda Hücreler dolu Herkes diretilen suçluluðu yaþýyor Her sorgu suça suç ekliyor Ve giden gelmiyor buraya anne Gelen gidemiyor...
Kitap okumaktan hüküm yiyenler var Ve onlara bu hükmü verenler Çocuklarýný okutabilmek adýna çalýþýyor Nerede kaldý adalet (!) Hangi çöplükte leþini kargalar gagalýyor Bilmiyorum ama En çokta bu yakýyor canýmý En çokta bu anne...
Psikolojiler tedavi edilemiyor revirlerde Ve her gýcýrtý da sýçrýyor insanlar Ne yaptýlar bunu hak edecek anne... Duvarlar özgürlük anýtý Güvercinler uðramýyor bu anýta Sýðýrcýk kuþlarý susuyor Kimse su vermiyor bu kuþlara anne Kün emrine sýðýnýyor dualar Umudu ayakta tutanlar yaþadýðýný hissediyor burada Umudu ayakta tutanlar anne...
Gri bir mevsim var Ýklim fark etmiyor Ayaza uyanýyor insanlar Nefesleriyle ýsýnýyorlar Sýcaklýk kesiliyor bir süre sonra Üþüyor elleri Ayaklarý üþüyor anne... Her sabah týraþlanýyor yüzler Ardýndan üniformalar selamlanýyor Üniformalar var ama vicdan yok Bedenleri üþüyor o yüzden anne Vicdansýz bedenler üþüyor...
Çaylar ilaç tadýyor Zamanýn kanatlarý kýrýk Sen çayý demle bekle anne Biraz lüks olacak ama Tomurcuk kokusu sarsýn evi Bilirsin mutlu olmama vesiledir çay Bende umudu ayaða kaldýrýp bekleyeyim Kýrýk ayaklara destek olup Yoksa yaþamayý unutacaðým burada Uyutacaðým bedenimi anne...
Yeter bu kadar seyir anne Babam oluyor suretler Amcam oluyor Abim kokuyorlar... Kaldýramýyorum Ruhum aðlýyor Yaþ gözden akýyor Solum saðýma karýþýyor Soðan sarýmsak iþi deðil bu Fikirlerim allak bullak Yeter bu kadar acý anne Yeter (!)…
Allah’a emanet ol anne Beni merak etme Bende birazdan odama geçip uyutacaðým vicdanýmý insanlar gibi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
By lâl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.