Acýyor solum tarifsiz Karaya bulanýrken yüzlerce kefen Donuyor akmayý unutmuþ yaþlar Feryatlarda irkilen birkaç aný Hangi zamandý Gözlerin son kez bir birine deydiði Beklenen bir ecele Gün be gün yeniden gitmekti Taktiri ilahi konmuþtu adý Sorumsuzluðun ardýnda gizlenenlerce
Topraða damla damla düþüyor gözyaþý Henüz beþ yaþýnda Çýnarýný kara kömüre gömmüþ Artýk gelmeyecek buram buram kömür kokan ekmeði Babasý bir daha yorgun adýmlar ile merdiveni çýkmayacak Yüzü asla gülemeyecek anasýnýn
Kömür karasýnda harcanan ömürler Kocaman bir karanlýðý paylaþtýlar bir ömür Son bir bakýþla veda ettiklerini bilmeden güneþe Azraillerini alarak girdiler ihmal çukuruna Paylaþmak üzere sinsice bekleyen felaketi Bir kývýlcým aldý baþýný yürüdü Kara bir duman sardý etraflarýný Sýký sýký tutundular bir kýrýntý umuda Bile bile son nefeslerini vereceklerini Dýþarýda arkadaþlarý zamanla yarýþýrken Tükenen ümitler ile son namaza durdular Bir avuç çamur ile alarak abdestlerini Kara ölüm secde ederken çöktü üzerlerine
Her çýkan sedye ile ümitler yitip gidiyordu Soluk alýþlar son bulmuþtu
ACININ YÜREKLERÝ DAÐLADIÐI BÝR AN …..
Sosyal Medyada Paylaşın:
NURCAN CANDAR UYGUR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.