Uzaklardayým bu aralar... Mesafelere odaklanmýþ yollardayým. Ne zaman yaklaþsam olduðun þehre, buruk bir rüzgar sarýyor bütünlüðümü yalnýzlýðým geliyor gözlerimin önüne, sonra dolmaya baþlýyor nemli gözlerim yaðmurlar utandýran,bulutlar kýskandýran, nemli gözlerim...... Çok az kaldý gelmek üzeriyim yanýna, merak etme rahatsýz etmicem seni , uzaktan seyredicem gözlerini Bu kadar yakýnken sana içimdeki senle yetinmek içimi acýtmýyor deðil ama ne çare küsmüþ bir kere gözlerin gözlerime......... Ama þu unutma!! Gittiðini sanýyorsun içimde haps olduðunu bilmeden, yalnýz kaldýðýmý düþünüyorsun seni sensizlikte bile yaþatabileceðimi ummadan. Bizi sen býraktýn ben deðil, Mazideki bizle yaþýyorum þu aný. Býrakmak mümkünmü bizi ben böyle bile mutluyken mümkünmü býrakmak....
Acizkâr. .
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nezîrr Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.