yorgun bir akþamdan sýyrýlan büyülü aya düþtüm yýldýz gibi ey.. saçlarýnda rüzgarýn pervane olduðu ey.. gözlerinde çakmak çakmak nurlarýn doðduðu ey öte yaným ey deðdikçe sýzlayan sýzladýkça büyüyen gizli yaram.. ateþinde kül deðil dað oluyorum
ürkek bir ceylanýn bakýþlarýnda denizin mavisi suyun yeþili ve hayatýn en ince yaný sevdiceðim...
tatlý sýzým akan kaným bu gece de düþtün hayalime aldýðým nefes sen yanaðýmda ateþ sen ellerimi açýyorum dünyaya benim; yaðmur benim yaprak benim toprak ben aþk benim... hýrçýn bir yaðmur yaðýyor saçlarýma üþüyorum kaydý mý geceden bir yýldýz koþuyorum gelmek için sana avuçlarýmda yýldýz kümesi
gözlerin kadar büyülü kirpiklerin kadar keskin ve bakýþlarýn kadar ürkek yürürken bahara gülþen oluverdi avuçlarýmda gelincik kanatýrken bir anne týrnaklarýyla ellerimi her doðan bebenin avuçlarýndadýr adýn
hayat sensin yarýn sen çocukken topladýðým papatyalar düþlerime doðan mavi güller annemin sakladýðý gözyaþlarý göç bilmez serçe kuþu buðday tanesisin sen..
yürürken yalýnayak katýksýz yerden göðe suya ve yeþile dönmüþ bir seraba çöküyor gece ýslanan gözlerime aðýr aðýr düþüyor avuçlarýma kartanesi gibi kaderim
hayat.. hayat sana teþekkür ederim...
ahmet uysal/07-02
Sosyal Medyada Paylaşın:
neşter Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.