SIRÇA
yaðmurun göz kýrptýðý zulasý toprak kokulu vakit
...
son bir tütün sarýlýðý
ve perdesi havaya daðýnýk
tek kiþilik pencere
havasýzlýktan grileri solumuþ
duvarýn küf yalnýzlýðýnýn suretinde
damar damar çatlaklarýn yýllanmýþlýðý uyuyor
aðýr ödenen her hatýranýn
siyah beyaz kareler içine gömüldüðü
sorgulamasýz bir gecenin
bilinç kaybýnda demli bir çay kývamý hayat
daha özlemin resimleri tuvallere düþmemiþ
daha ölümü kutsayýp
yaþama denk gelecek heceleri
ilhamdan çalmamýþtýr þair
camlarýn önlerine belenmiþ
mevsimin kitabelerden arta kalan sesleri
bir ozanýn baþ ucu sorularýna deðip
cevaplar kýrdýðý o sýr yanlarýný ifþa ediyor
sayfalar üzeri küllü tahta susmalarý
ozanýn deðer verdiði bir asanýn topraða deðiþidir
sandýðým hüzünler
dýþarýnýn rüzgarýnda parçalara bölünürken
avucumun çizgilerine yazdýðým
göçebe ozanýn üstüne giydiði uçurum þarkýlarýdýr
...
arka cebimde duran karýþýk harfler
kavimler dolusu kaðýtlarýn bir yerine düþer birazdan
bebeðine memesinden hayat akýtan annenin
kýsa metrajlý kadýnlýðýný yazarým suyun eklemsiz rengine
acýr her konuþtuðunda lal gözleri
eteklerine topladýðý yýldýzlarý iþler beþiðe
vazoda kurumuþ yalnýzlýðýn sessizliðini toplar
her yana saçýlmýþ gözyaþlarýný süpürür
elinin tersi kuruluðuyla
bebeðin nefesiyle koklar arta kalan kadýnlýðýný
damý akan düþlerinin altýna koyar
yitirmelerden kalma sýrça aðrýlarýný
bir sürekli kadýnlýk
bir sürekli anneliktir yazýlarýn son merasimi
...
argo aðlayan aklýn
döke saça kendiyle dövüþmesi
ruh kapýsýnýn gýcýrdýyor olmasýndan dolayýdýr artýk
tütünün sarýlýðý
iki parmak arasýný sardýðý zaman
saatin tik tak uðultusunda iner
kirpik uçlarýna yanaþan geminin son yolcusu
aksak tenhalýðýnda kent
ince bir pusun alýþýlmýþ yalnýzlýðýný vurur
sokaklarýn dalgakýran karanlýðýna
yaðmur sonrasý
kaldýrýmýn kenarýndan akan kirli ýslaklýk
demir yýðýnlarý arasýndan
farelerin kemirdiði acýlara dökülür
berduþ üþümeleri büyür boy atmýþ kimsesizlikte
ne bir ayýk düþ konuþur caddelerin aksanýnda
nede bir yabancý selamlar eskimiþ gecenin
belli belirsiz beklentilere asýlý lacivert kuþlarýný
perdeleri çekilmiþ bir hayat saklanýr
ve bir ölünün bedeni yýkanýr
sabaha düþtükçe karanlýk
...
vardiyalar deðiþirken yaþam iþçiliðinde
bir soluk bir soluða devreder zamaný
küf içinde ziyan edilmiþ hayallerin bile
sýðmadýðý bir parça bez
ve ruhsuz bir bendendir geriye kalan
çocukluk bir daha ulaþýlamayan saniyelik mutluluk
umut uðrunda savaþýlmamýþ bir keþkedir
aþk göze alýnmýþ düþmeler içinde
yamalarla kapatýlmaya çalýþýlan bir giysi
ve hayat deðeri bilinmemiþ bir yalandýr
artýk duvarlarý tahtadan
dört kollu susmaya binme vaktidir
kimliði tespit edilmemiþ günahlarý
olduðundan emin olunmayan sevaplara çarparak
düþersin o bir ömür ezdiðin topraðýn koynuna...!
kanatlarý kýrýk kuþlarýn uçamayan bedenlerinin öyküsü
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.