AKLIN YÜKÜ
Ben sana diyemedim.
Nisan akþamlarýnda açmasý beklenen
Bir begonya yalnýzlýðý
Hüzünlerimiz.
Astronomik deðerlere sahip
Bir araya gelme ihtimalimiz.
Buruþturulup atýlmýþ bir müsveddenin
Arka yüzünde satýr aralarýna sýkýþmýþ
Ýsmini kimse bilmeyecek.
Bir gün ben de unutucaðým fýtratýn gereði
Diyemediðimin piþmanlýðýný
Aklýmda yük edeceðim sadece.
Bir ihtilalin arefesinde diye baþlayacaðým tümcelerime
Yarým býrakarak ve keserek hýzlýca geçeceðim
Seni anlatan anlarý.
’Ben o zamanlar öðrenciyim tabi Samsun’da
Samsun’un yaðmuru da meþhurdur,
Bahçemizde bir de incir aðacý,
Aðacýn dallarýnda týrtýrlar.’
Böylece bitecek hikaye.
Tuhaf deðil mi, seni sormalarý ortak dostlarýmýzýn bana
Ben ne bilirim desem de, ya da iletiþimim tamamen kesik,
Ben bilirim aslýnda,
O sabah kahvaltýda ne yediðini.
Diyemedim
desem de bir þey deðiþmezdi heralde
Sen yine çizilen yolun kader kurbaný,
Bense piþmanlýklarýn arasýnda yaþayan
Keþkeleri tüketen bir mahkum.
Ben sana diyemedim,
Sen de hiç çaba göstermedin ama...
ls
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.